Το όνειρο της Μαρίνας ή η μοναδική κουβέντα που δεν θ' ακούσει ποτέ απ' τα χείλη σου....

......Είν' ένα πνεύμα. Ένας θεός φωτεινός, γεννημένος από ανάερη νύμφη μέσα στα κλαδιά μιάς ροδοδάφνης του Ελικώνα.
 Γιός του Δία ή του Απόλλωνα, με τη μοναδική ομορφιά της αφθαρσίας στα μάτια, με το χαμόγελο των αθανάτων στα χείλη.
 Καθώς κοιμόταν αμέριμνος κάτω από το πλατάνι, στο φαράγγι των τεμπών, οι σκανταλιάρες οι Aύρες κι ο παιχνιδιάρης ο Ζέφυρος τον ανάγειραν σιγανά, δίχως να νιώσει τίποτα και τον έφεραν στη χώρα του Βοριά. Ήθελαν να γελάσουν μαζί του οι Αύρες, να διασκεδάσουν με το ξάφνιασμά του όταν θα ξυπνούσε κάτω από μια μηλιά με λουλούδια μουσκεμένα από την ατέλειωτη βροχή των Ατλαντικών συννέφων.


Κι αλήθεια, όταν ξύπνησε ο θεός καμώθηκε πως θύμωσε με το καλόκαρδο αστείο, κι απείλησε τις Αύρες πως θα τις παταδώσει στα χέρια των τραγοπόδαρων σατύρων με την πλακουτσωτή μύτη και τα κίτρινα μάτια. 
κι αυτές, κρυμμένες μέσα στα λουλούδια της μηλιάς, ξεκαρδίζονταν πονηρά, γαργαλημένες από την εικόνα της αποτρόπαιης ηδονικής απειλής..........
.......Έξαφνα ο θεός είδε μέσα στο παχύ χορτάρι του ισόπεδου κάμπου, μια γυναίκα. μιά κοπέλα ξανθή, με κάτασπρο δροσερό κορμί και μάτια καταγάλανα, που ατένιζαν τα χαμηλά αργοκίνητα σύννεφα τ' ουρανού.


Κι ήταν τόσο αλλιώτικα όμορφη, που ο Έλληνας θεός αποφάσισε, γυρνώντας στην πατρίδα να την πάρει μαζί του.


"Έλα μαζί μου όμορφη κόρη" της είπε, ¨έλα στην Ελλάδα"....


Αυτά είδε στο όραμά της η Μαρινέτ,αυτά ήταν τα λόγια του Έλληνα θεού, αυτά έγραψε ο Μ. Καραγάτσης στη Μεγάλη Χίμαιρα.


Κι αυτά είναι τα μόνα λόγια που αυτός δεν θα πει στη δική του Βαλκυρία.


Γιατί αυτός δεν θέλει να γυρίσει ποτέ στην Ελλάδα.
Γιατί αυτός επέλεξε να φύγει από την Ελλάδα που διαρκώς τον πληγώνει.
Γιατί η Ελλάδα επέλεξε να τον πληγώνει διαρκώς.


Δεν μπορεί, δεν θέλει, να μένει αμέτοχος.
Ούτε συμμέτοχος. 
Σε κανένα παιχνίδι από αυτά που παίζονται πίσω από την πλάτη μας, από αυτούς που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, γιατί έχουν χάσει προ πολλού την αξιοπρέπειά τους και την αξιοπιστία τους.
Γιατί δεν εφησυχάζει τη συνείδησή του κλείνοντας απλά τα μάτια, κι αλλάζοντας κανάλι στην τηλεόραση.
Γιατί δεν ήταν ποτέ του έρπων ή χαμαιλέων να προσαρμόζεται και να βολεύεται πίσω από μια βιτρίνα επίπλαστου ήθους και ηθικής.


"Φεύγω", μας είπε πριν μερικούς μήνες. "Το έχω αποφασίσει"...


Οικονομικός μετανάστης. Έτσι απλά! Ούτε τα πτυχία, ούτε οι ειδικότητες, ούτε τα ταλέντα, τίποτα.
Οικονομικός μετανάστης.
Όλη του η ζωή σε ένα βανάκι, και τρεις μέρες δρόμο.
Κι ο γατούλης μαζί. Οικονομικός μετανάστης μαύρος γατούλης.


Τώρα που το σκέφτομαι η εικόνα των 60s δεν σου ταιριάζει καθόλου.
Που ακούστηκε βρε οικονομικός μετανάστης που αντί Καζαντζίδη και δακρυσμένες μαννοούλες θα καταπίνει τα χιλιόμετρα ακούγοντας  Nits και τις Gnossiennes του Satie? ε; ε;


Να σου πω κάτι; Μην ακούς τις Σειρήνες, φύγε, και μην κοιτάξεις πίσω.
Θα μας λείψεις. 


Eγώ; εγώ διπλό τηλέραμα δεν γίνομαι για χάρη σου.
Ξέρεις ότι θα μου λείψεις και ξέρεις ότι είμαι η μόνη που συμφωνεί χίλια τα εκατό με την απόφαση σου.
Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι θα είναι όλοι εκεί στις 2 του μηνός, στην αίθουσα αναμονής γι' αυτήν την πρώτη αναγνωριστική πτήση.
Σαν αυτές τις χαζές, παλιές, Ελληνικές ταινίες...... θα ακούσεις μια φωνή, θα γυρίσεις, και θα είναιόλοι εκεί.
It's a promise.....


Adieu Sweet Bahnhof


I have been waiting for hours in this train
And I'm riding through Brussels in the rain
Back to Paris more or less confused
By the shadows of tractors on the land
By the changes in my life I pretend
There's a new life waiting there for me

I asked myself what sort of books I'd read
In a train if I ever felt the need
I bought "My life with Picasso"
I think of so many things I like to do
I will go to the Centre Pompidou
There's a still-life part of my life too

Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving
Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving tonight


Now like an arrow we're aimed at Gare du Nord
Between backs of the houses, streets like fjords
And the night falls over Paris
So I've come back to the Hotel d'Angleterre
I lay down on a double bed and stare
At the ceiling, what a feeling (To be back)

Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving
Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving tonight

Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving
Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving
Adieu, adieu sweet bahnhof
My train of thoughts is leaving
Adieu, adieu sweet bahnhofMy train of thoughts is leaving tonight