Γιατί νιώθω καλά.....
Γιατί ένας αγαπημένος φίλος ερωτεύθηκε...
Γιατί ο βυθός της Αναβύσσου κρύβει ακόμα γλώσσες που γαργαλάνε την άμμο και σαργουδάκια κι αχινούς κι είναι τόσο όμορφα να είσαι μέρος αυτού του κόσμου...
Ερωτεύθηκε, κι εγώ χαμογέλασα όταν το άκουσα.
Να λοιπόν που υπάρχουν γοργόνες, που υπάρχει κάποια που θα σε βγάλει απ' το καβούκι σου, ναι, καλά χώθηκες εκεί μέσα κάτι λίγα χρόνια ή μήνες τώρα, όμως το καβούκι είναι για τις χελώνες, κι εσένα δεν σε λένε Καρέτα. Ναι, θυμάμαι, δεν θα κρατήσει πολύ, έχει ημερομηνία λήξης, αυτό όμως δεν το κάνει λιγότερο όμορφο καλέ μου, απλά ζήσε το, πριν αυτό το ξέγνοιαστο και παράξενο καλοκαίρι καταχωνιαστεί ανάμεσα σε μια λίστα από πρέπει, κοινωνικά και οικογενειακά, τώρα, που το αλάτι είναι ακόμα νωπό πάνω στην επιδερμίδα σου - ή μήπως στη δική της; - τώρα που νιώθεις τόσο χαζά ερωτευμένος ώστε να ζωγραφίζεις στην άμμο ή να κάνεις όνειρα, πέρασε άραγε η Πανσέληνος; δεν πρόσεξα, μα, αν δεν πέρασε τότε σίγουρα θα σε βρει εκεί, στην αμμουδιά να της χαϊδεύεις τα μαλιά, δυό μέρες μόνο, ναι....
Κράτα αυτές τις μέρες στο μυαλό σου σαν "Το Καλοκαίρι" ... μυρωδιά από καρπούζι, τεμπέλικα απογεύματα που σε άλλες εποχές θα συνοδευόταν από βανίλια υποβρύχιο, ένα τεράστιο παγωτό χωνάκι, μήπως να μην είναι "Το Καλοκαίρι", αλλά να είναι "Η Άνοιξη" αυτή που ήρθε, φύλαξέ την καλά μέσα σου, θα είναι η ζεστασιά σου τους χειμώνες, κάθε είδους χειμώνες....προστάτεψέ την, απόθεσέ την απαλά στο θρόνο της...
Κανονικά ο τίτλος θα έπρεπε να είναι 'ντουβρουτζάς', αυτή τη λέξη χρησιμοποίησες, αλλά πως μπορεί ένα καθώς πρέπει νέο blog σαν το δικό μου να έχει στη δεύτερη ανάρτηση τον τίτλο ντουβρουτζάς....
Δεν πάει και με το τραγούδι, πως να το κάνουμε...
The Walkabouts - Unwind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου