Δυό μέρες μετά το Δεκαπενταύγουστο, στις Διοικητικές Υπηρεσίες υποκαταστήματος του ΙΚΑ, κάπου στα Βόρεια...
Από αυτές τις τυχερές σου ημέρες που δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο μπροστά σου.
Ο υπάλληλος, όρθιος, λίγο πίσω από το γραφείο του.
"Καλημέρα σας" με πλατύ χαμόγελο για το απαραίτητο 'σας καλοπιάνω για να μην με υποβάλετε σε κινέζικα βασανιστήρια'.
"σιωπή", συνοδευόμενη από ένα παράξενο βλέμμα, μάλλον θα κοίταζε κάποια ενοχλητική αλογόμυγα κι όχι εμένα!
"Θα ήθελα μια βεβαίωση για...... ορίστε και η εξουσιοδότηση..."
"Η αίτηση δεν έχει σφραγίδα της επιχείρησης, αλλά τέλος πάντων θα σας εξυπηρετήσω" είπε μεγαλόψυχα..
"Μα φυσικά δεν έχει, αφού την υπογράφω εγώ ως εξουσιοδοτούμενη"
Ο Γολγοθάς αρχίζει από τώρα όμως, τα προηγούμενα ήταν απλώς Hors d'oeuvre..
Ο τύπος, νεανίζων και μοντερνίζων ύπανδρος 50άρης, κυνηγώντας τις εξελίξεις της νέας χιλιετίας με ένα λαμπερό σκουλαρίκι στο όμορφο τεράστιο αυτί του, με μακό ριγέ, γκρίζο παντελόνι τύπου ήμουν - κάποτε - είσπράκτορας - στα - ΚΤΕΛ, και αυτά τα χαριτωμένα πέδιλα που αερίζουν ευχάριστα την ποδάρα, αρχίζει να πληκτρολογεί.
Ε, και f##ck τα ECDL που απαιτούνται να διοριστείς στο δημόσιο, ταχύτητα αστραπής.
Βλέμμα αριστερά στην αίτηση, βλέμμα δεξιά και πάτημα ενός πλήκτρου με τον δείκτη.
Βλέμμα αριστερά στην αίτηση, βλέμμα δεξιά και πάτημα άλλου πλήκτρου με τον δείκτη.
Βλέμμα αριστερά στην αίτηση, βλέμμα δεξιά και πάτημα ακόμαενός πλήκτρου με τον δείκτη.
Υπολογισμός 9 πλήκτρα το ΑΦΜ, συν τα πλήκτρα των κωδικών που απαιτούνται από το σύστημά τους, περίπου 10 λεπτά να βρεί στο σύστημα τα στοιχεία.
"Βλέπω ένα οικοδομικό"......
"Τι εννοείτε οικοδομικό; πρόστιμο; δεν έχει οικοδομή, ούτε ακίνητο, ούτε έκανε οικοδομικές εργασίες στο κατάστημα..... Και υπάρχει οφειλή; πείτε μου να το τακτοποιήσω!"
παύση
5 λεπτά αργότερα:
"δεν ξέρω, λέει οικοδομικό, αλλά δεν χρωστάει, όμως δεν μπορώ να σου πω (γυρίσαμε στον ενικό) τι είναι... οικοδομικό πάντως, να, δες το Ο..."
παύση (β)
απλανές βλέμμα στην οθόνη επί άλλα 5 λεπτά
"Έναν υπάλληλο απασχολεί;"
"Δύο" ψελλίζω έντρομη μήπως έχει γίνει κάποιο λάθος, "ο ένας ημιαπασχόληση"
"Α, καλά"
Έχει οφειλές από εισφορές;
"Όχι, έχει όμως το οικοδομικό"
Λοιπόν, to make a long story short, στα επόμενα 10 λεπτά καταλήξαμε ότι μπορώ να πάω στο προηγούμενο ΙΚΑ (κανονικά πρέπει να το κάνουν υπηρεσιακά, αλλά που να κουράζονται τώρα) και να ζητήσω Υπηρεσιακό Σημείωμα με το Οικοδομικό (this word will be my nightmare), και να τους το ξαναπάω γι ανα μου δώσουν βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας,αν και φυσικά οφειλή δεν υπάρχει και θα μπορούσε, λέμε τώρα, να μου την δώσει και σήμερα...
Κρίμα που δεν είχα την φωτογραφική μου μηχανή.
Θα τον έβγαζα μια όμορφη γλυκούλα φωτογραφία, κι όποιος googlιζε "Έλληνας Δημόσιος Υπάλληλος", θα έβλεπε το θεσπέσιο σκουλαρίκι α λα typical - greek - lover - facing - the middleage - crisis και στη θέση των δακτύλων αυτήν την θαμπάδα που προέρχεται από την ταχύτητα.....
Η φύση αυτής της ανατολίτικης αισθητικής στις τέχνες και στην καθημερινότητα, η φύση αυτής της ομορφιάς είναι αυτή των σκιών και του ομιχλώδους, ο όρος γέννησης και ύπαρξής της είναι το σκοτάδι και η ασάφεια, μια ομορφιά που είναι τέτοια γιατί είναι κρυμμένη, και αμυδρή, μισοϊδωμένη σαν μέσα σε όνειρο, αντίθετα με το αντικείμενο της δυτικής ομορφιάς που πρέπει πριν παραδοθεί στη θέα να στιλβωθεί και να φωτιστεί ολοκληρωτικά γιατί μόνον έτσι θα αναδειχθεί σε όλη του τη δόξα.
Junichiro Tanizaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου