-Τι 'σαι εσύ κοριτσάκι; σε ρώτησαν
-Αλάνι α Μπούμπα, είπες. Με την ίδια ευκολία που θα έλεγες c.... nata και όχι fata, τόσο απλά.
Έτσι ήσουν πάντα, ισορροπούσες ανάμεσα στους δύο σου εαυτούς, πότε αλάνι, πότε μικρή κυρία, πάντα κυρία όμως ακόμα κι όταν ήσουν αλάνι....
Μια φορά σου έδειξε την Τρούμπα ο μπαμπάς σου, έτσι κι αλλιώς ο Παιραιάς είναι τόσο μικρός, χωράει στη χούφτα σου, κι η Τρούμπα, δυό στενά πιό πέρα από το Δημοτικό Θέατρο και το μαγαζί του παππού, και πέντε στενά πιό κάτω από την αριστοκρατική Φρεαττύδα και τον Άγιο Βασίλη που ήταν το πατρικό του- τότε ακόμα η Τρούμπα ήταν κυριολεκτικά ένα "τίποτα" μιας κι είχε πάψει από καιρό να είναι κακόφημη αλλά ούτε καλή φήμη έχει, ένα απομεινάρι εν τη γενέσει του ήταν αλλά εσύ μαγεύτηκες κι αυτό το αλάνι α μπούμπα έμεινε, καραμέλα να την πιπιλάς κάθε φορά που σε ρωτούσαν...
Σε μάγευε το λιμάνι, σε μάγευαν τα πλοία κι ο κόσμος που τριγύριζε σαν τις μέλισσες, να φύγουν, γύριζαν, να στείλουν ένα δέμα στο νησί, να παραλάβουν, οι καταπέλτες βρυχώνταν, στο πέταγμα του κάβου έμενες με το στόμα ανοιχτό, ο Αβραάμ στον Άγιο Διονύση "μετά τη βόλτα θα πάμε στον Αβραάμ για σουβλάκι" το ιδανικό τέλος μιας ιδανικής βόλτας, δεν είναι διόλου τυχαίο πως εκτός από Ολυμπιακός είσαι και Λίβερπουλ, τα λιμάνια πάντα σε μάγευαν όσο και τα τραινάκια βέβαια, και αν το καλοσκεφτείς ότι σου έδειχνε ο μπαμπάς και το μοιραζόσουν μαζί του σε μάγευε γιατί κι ο μπαμπάς ήταν μάγος που σε πήγαινε στο δωμάτιο με τους μαγικούς καθρέφτες και πίσω από κάθε καθρέφτη πάντα κάτι καινούργιο κρυβόταν.
Κοντά εξήντα χρόνια από τότε κι ο Πειραιάς ελάχιστα είχε αλλάξει.... Οι Πειραιώτες δεν μετανάστευσαν ποτέ εσωτερικά, δεν έφυγαν για να πάνε στο Χαλάνδρι ή τη Γλυφάδα, πάντα εκεί, πάντα στην ίδια μικρή πατρίδα που εκτός από το πολύβουο και - για ένα αντικειμενικό μάτι - άσχημο λιμάνι, δεν έχει μήτε μια στάλα πράσινο, για έναν Αθηναίο τίποτα όμορφο δεν έχει ο Πειραιάς αλλά για τους Πειραιώτες είναι το πιό όμορφο μέρος στον κόσμο.
Μετά, ήρθε η "πρόοδος" και έφερε το μετρό, έφερε την Ανακαίνιση του εγκαταλελειμένου πύργου στο λιμάνι, ένα λιμάνι που οσονούπω θα είναι ένας κοσμικός προορισμός aka trendy και η Τρούμπα, α, η Τρούμπα ανοιμοδομείται και σε λίγο καιρό θα έχει γεμίσει brunchάδικα και μισελενάτα εστιατόρια, Θού Κύριε....
Όμως εσύ, θα είσαι πάντα το αλάνι της.....
Καλή μου φίλη, καλησπέρα! Καλώς όρισες πάλι στο δικτυακό σου, επαναφέροντας το φως της καρδιάς σου και την έκφρασή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειραιάς!
Ξέρεις ότι είναι γενέτειρά μου; Ξέρεις ότι οι γονείς μου έζησαν στα Ταμπούρια και η μάνα μου, στα 39 της χρόνια, αναπαύεται στο κοιμητήριο της Ανάστασης;
Ο πατέρας μου 32 χρόνια στα Λιπάσματα;
Αχ τι μού ξύπνησες τώρα, τι;
Πολύ όμορφο κείμενο, κείμενο ψυχής αλανιάρας, λεύτερης και ατίθασης, σαν τη θάλασσα του Πειραιά.
Τα φιλιά μου.
Γειά σου κι από εδώ Γιάννη μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη αγάπη ο Πειραιάς, γενέτειρα του μπαμπά μου, είναι - μαζί με την Κέρκυρα της μαμάς - τα μόνα μέρη που μπορώ να θεωρώ σπίτι μου και μια αστείρευτη πηγή αναμνήσεων.... Κοντοχωριανοί λοιπόν :)
Θέλω πολύ να πάω στην Ανάσταση ξανά, τόσο επιβλητική με αυτά τα γοτθικού ρυθμού αγάλματα....
Σε φιλώ, θα τον ξαναβρείς τον Πειραιά μπροστά σου σύντομα, θα τα πούμε και από τα "μέρη σου"!
Ήρθα λοιπόν κι εγώ στο μπλογκόσπιτό σου να σου ευχηθώ καλά να περάσεις τις γιορτές, και καλό Πάσχα με υγεία! Επίσης μού άρεσε πολύ το κείμενό σου, και όντως αυτό συμβαίνει μάλλον. Οι Πειραιώτες είναι πάντα εκεί, αλίμονό τους όμως με την αλλοίωση τής περιοχής, κοινώς τύφλα να 'χουν τα brunchάδικα! 🌺🐇🌸
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ, τι να πω που απαντώ λίγο πριν του Αγίου Πνεύματος; πως να απολογηθώ; με ευχαριστίες μόνο, για την επίσκεψη και το σχόλιο. Είναι κάτι που λείπει από τα Blogs πλέον, η διαδραστικότητα. Αλλά έχουν τη δική τους ομορφιά, το δικό τους χρώμα, κι εγώ έχω τις δικές μου ευθύνες για τις αραιές γραφές και επισκέψεις σε "γείτονες". Να είσαι καλά, κι αν αγαπάς κι εσύ τον Πειραιά, μην τον αφήσεις να φύγει από μέσα σου!! :) :)
ΔιαγραφήΑλήθεια, τα λουλουδάκια πως τα έβαλες;;(!!!)
Απαντώντας κι εγώ λίγο πριν τού Αγίου Πνεύματος, ήρθα να σου ευχηθώ καλά να περάσεις, να σου πω ότι τον Πειραιά τον αγαπώ αλλά δεν έχω σχέση με την περιοχή, όσο για τα λουλουδάκια, διάβασα "ΠΟΥ τα έβαλες;" κι έψαχνα να βρω για ποιά λουλούδια μιλάς! 😂 Λοιπόν πατάς δεξί κλικ στο ποντίκι, ανοίγεις την επιλογή emoji και..βουαλά! 😉😊🌹
ΑπάντησηΔιαγραφή