Η πόλη είναι σκληρή γκόμενα. Ανάλγητη.
Της δίνεις το χάδι σου και το χέρι σου καίγεται, της δίνεις το σπέρμα σου και τίποτα όμορφο δε γεννιέται απ’ αυτό, το ξερνάει, στιφό και πικρόχολο, ένα παιδί δίχως χαμόγελο, δίχως αγάπη, που μισεί ότι είναι όμορφο…
Κι έτσι, το μόνο που κάνει αυτήν την πόλη υποφερτή είναι οι Ουτοπίες μας, ο δικός μας αυθύπαρκτος κόσμος, το καταφύγιο στο οποίο προσφεύγουμε όταν η επαφή μας με την πραγματικότητα γίνεται πολύ σκληρή για να την αντιμετωπίσουμε και περίπλοκη για να τη συνεχίσουμε.
Οι Ουτοπίες του Μάμφορντ ήταν Ουτοπίες φυγής και Ουτοπίες ανασυγκρότησης, η δική μου Ουτοπία είναι απλά ανθρώπινη και ζεστή, ένα κομμάτι του κόσμου που με γέννησε, ενός κόσμου που δεν χρειάζεται να εγκαταλείψω για να την βρω, γιατί πολύ απλά ξεπηδά από μέσα του...
Κάλλη μου, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη που δεν είδα αυτήν εδώ την ανάρτησή σου αλλά η εφαρμογή δεν μού εμφάνισε ειδοποίηση.
Η Ουτοπία, η δική μας ουτοπία, ως μηχανισμός ασφάλειας απέναντι σε μια νεκρή, εχθρική, πόλη. Που, παρά την κάψα της και τους καύσωνές της, παραμένει παντελώς παγωμένη και άδεια από συναισθήματα.
Τι μένει; Η δική μας φαντασία, η δική μας πρωτοβουλία, καλή μου φίλη, να χτίσουμε μια νησίδα όμορφη, να ακουμπήσουμε εμάς και τα όνειρά μας. Να ομορφύνουμε τις στιγμές μας.
Καλησπέρα κορίτσι μου, όμορφο καλοκαίρι να περνάς.
Καλή σου ημέρα Γιάννη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρά τους 46 υπό τον ήλιον, η φαντασία μας οδεύει αχαλίνωτη προς τις οάσεις - ενίοτε καιτις κολάσεις - της, προς τη νηδίδα ασφαλείας της όπως πολύ όμορφα το έγραψες. Και τα όνειρά μας, ένα όμορφο ποίημα, η άτσαλη ζωγραφιά ενός παιδιού ή το παιχνίδι των γατιών στο δύσμοιρο παρτέρι είναι υπερ αρκετά για να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό, στο Ουτοπικό μας Σύμπαν.
Καλή εβδομάδα, σ' ευχαριστώ που πάντα περνάς από εδώ !!:)
Καλώς σε βρίσκω και στον δικό σου χώρο, πατώντας επάνω στο όνομα του μπλόγκ μου. Αλλιώς δεν ξέρω πως να σε βρίσκω, αφού αγγλικά δεν ξέρω ( ναι μην γελάσεις αλήθεια λέω.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα την ουτοπία σου και κάπου εκεί γύρω βρίσκομαι και εγώ. Βλέπω και καταλαβαίνω εννοείται τι γίνεται στον έξω κόσμο, αλλά δεν θέλω να βρίσκομαι εκεί. Οπότε επιλέγω με ποιον τρόπο θέλω να ζήσω. Να χαμογελώ ακόμα και στα δύσκολά μου, να βρίσκω λύσεις στα προβλήματα μου όταν μπορώ, και να βλέπω την ζωή και από την καλή της πλευρά, γιατί πιστεύω ότι υπάρχει, αρκεί να την ψάξουμε. Αν αυτό είναι ουτοπία, πίστεψέ με, τότε είμαι μέσα!
Να περνάς όμορφα με ότι επιλέγεις να κάνεις και να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα!
Καλώς σε βρήκα κι εγώ Ρούλα και σ' ευχαριστώ που πέρασες από την "Κλέφτρα Κίσσα". Και ναι, χάρη στις Ουτοπίες μας μπορούμε και επιβιώνουμε, ο καθένας φτιάχνει αυτόν τον τόπο του στα μέτρα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και η ζωή μας είναι γεμάτη καλές πλευρές, όχι όμως καλούς ανθρώπους! Οπότε, εκτός από το μυστικό μας κρησφύγετο, φοράμε και μια μάσκα για να μην καταλάβουν ότι δεν τους αντέχουμε, ούτε αυτούς, ούτε τον κόσμο τους, και όλα μια χαρά!!
Εύχομαι καλό Δεκαπενταύγουστο με όλους τους αγαπημένους σου μεγάλους, μικρούς και μικρότερους, να σε γεμίζουν χαμόγελα και αγάπη!!
Ευχαριστώ πολύ 🙏
ΑπάντησηΔιαγραφή