χαζό παπί μέρος 2ον-εις τας εξοχάς

Να τώρα μια ανάμνηση απ' αυτές που ξεπετάγονται απ' το πουθενά, είσαι λέει στη δευτέρα δημοτικού στο 26ο στην Κυψέλη, εκεί που την πρώτη μέρα νέα σε νέα γειτονιά - απ' το εξωτικό καλαμάκι και την παραλία του μπάτη τι γύρευες δύσμοιρη μικρή στο κέντρο καράκεντρο - και στο νέο σχολείο η μαμά σου άργησε να έρθει να σε πάρει την πρώτη μέρα αλλά εσύ είχες βάλει σημάδι την οδό μεγίστης, εντυπωσιακό αναμφισβήτητα όνομα για ένα εξαμισάχρονο, και πήρες ίσα το δρόμο και ρώτησες για την οδό μεγίστης και πάνω που ρώταγες σε βρήκε η μάμα σου, στο σήμερα θα είχανε πάθει εγκεφαλικό και όχι αδίκως, άλλοι καιροί, άλλοι κίνδυνοι, στη δευτέρα δημοτικού λοιπόν διότι ξεστρατίσαμε, τότε που ω του παραδόσξου είδες στη βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου ένα βιβλίο αριθμητικής με ένα υπέροχο εξώφυλλο κι έκλεψες απ' την τσέπη του μπαμπά ένα πενηνταράκι να πας να το αγοράσεις κι αυτό από μόνο του είναι μια απίστευτη ιστορία όχι γιατί ο μπαμπάς σου θα στου έπαιρνε τρία αν το ζητούσες, όχι ένα, αλλά γιατί είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας να επιθυμήσεις οτισήποτε έχει σχέση με μαθηματικά και μετά, ναι, αυτή είναι η βασική ανάμνηση, οι προαναφερθείσες απλά ξεφύτρωσαν σα ζιζάνια, για κάποιο λόγο μετά σε έγραψαν στα προσκοπάκια, ίσα που μια φορά πήγατε και μιλήσατε με μια γλυκύτατη ομαδάρχισα ή αρχηγό ή όπως τις λένε και την άλλη κυριακή πήγατε λέει εκδρομή στη Δροσιά και στο δρόμο τραγουδούσατε τα χριστανόπουλα θα πάμε με φτερά / να πούμε μήνυμα που φέρνει τη χαρά / μας περιμένει με λαχτάρα όλη η γη / κι εμείς κινήσαμε πρωί με την αυγή, και παίξατε στας εξοχάς και καθίσατε στο πασίγνωστο τότε αλλά και μετέπειτα "εξοχικό κέντρο", ενδέχεται να ήπιες και μια γκαζόζα, και μέχρι εκεί ήταν η καριέρα σου με τους προσκόπους, το γιατί δεν συνεχίστηκε ουδείς πλέον από τους γνωρίζοντες βρίσκεται εν ζωή κι εσύ που μπορεί απλά να μη σου άρεσε δε θυμάσαι... Πεϊνιρλί πάντως, δεν έφαγες!!